Inner Listening: A Self-Inquiry Exercise

What is your heartfelt desire? Try this practice to find out (and set an intention).

BY Kelly McGonigal
 

The yoga tradition offers a profound formula for realizing your heartfelt desires: it’s called the practice of sankalpa, or resolve. (For more information on this willpower-building practice, check out my companion article, How to Create a Sankalpa.) The following self-inquiry exercise can help you discover your heartfelt desire—an important step in the practice of sankalpa.
The practice is simple; you’ll reflect on or write about the following four questions. But before you dive into self-inquiry, spend a few minutes in quiet meditation. Let the mind settle and become spacious. Cultivate an attitude of listening, and welcome whatever feelings, images, and thoughts might arise in response to the questions.

• What is something I really want in my life?
  How do you think having it will make you feel? Looking back over the course of your life, has some form of this desire always been present?
• What is the most important goal in my life right now?
  What have you been working toward? What desire is behind that goal?
• What should I be devoting my energy and resources to?
  At this stage of your life, what direction do you find yourself being pulled toward? What stands out as the biggest opportunity or responsibility in your life?
• What is my biggest dream for myself and my life?
  Is there a dream so big, a vision so bold for your life that you wonder if it is possible? Is there a deeper longing that feels a bit risky to the conditioned mind, and makes you feel vulnerable, open, and tender?

To translate this desire into a specific intention, ask yourself the following questions:

• What actions can I commit to that are consistent with this heartfelt desire?
• What needs to happen in the next 6 to 18 months to move me forward on my path?
• What is the first step in this direction?

ABOUT Kelly McGonigal Kelly McGonigal, PhD, teaches yoga, meditation and psychology at Standford University. She is the editor in chief of the International Journal of Yoga Therapy, as well as the author of Yoga for Pain Relief and The Willpower Instinct.

How to Create a Sankalpa

The yoga tradition offers a profound formula for realizing your heartfelt desires—without asking you to change who you are. It’s the practice of sankalpa (resolve).

BY Kelly McGonigal

 
Almost every New Year’s resolution starts with two words: “I will.” We summon our willpower and pledge to change not just what we do but who we are. We set goals and imagine how happy we will be when we get what we want.
But if there’s one thing yoga teaches us, it’s that there’s a world of difference between “I will” and “Thy will.” Most New Year’s resolutions spring from the misguided desires of the ego, senses, and conditioning. They almost always fail because they start from the assumption that who you are is not good enough, and reinforce the mistaken belief that your happiness depends on acquiring what you want.
The yoga tradition offers a refreshing alternative to the New Year’s resolution: the practice of sankalpa, or resolve. A sankalpa practice starts from the radical premise that you already are who you need to be to fulfill your life’s dharma. All you need to do is focus your mind, connect to your most heartfelt desires, and channel the divine energy within.

Sankalpa: Going Beyond Resolutions

Rod Stryker, founder of ParaYoga, explains that the chief architect of life is the mind. To create the life we are meant to live, we must draw the mind again and again to our dharma, our deepest intentions, and the qualities of the Divine within.
A sankalpa is a statement that does this for us. Stryker explains that kalpa means vow, or “the rule to be followed above all other rules.” San, he says, refers to a connection with the highest truth. Sankalpa, then, is a vow and commitment we make to support our highest truth. “By definition, a sankalpa should honor the deeper meaning of our life. A sankalpa speaks to the larger arc of our lives, our dharma—our overriding purpose for being here.” The sankalpa becomes a statement you can call upon to remind you of your true nature and guide your choices.
While the typical New Year’s resolution is abandoned within weeks, if not days, as enthusiasm and willpower run out, a sankalpa requires none of the ego-driven willpower we typically summon to make changes. According to Richard Miller, PhD, a clinical psychologist and teacher in the Advaita Vedanta and Kashmir nondual traditions, a sankalpa arrives with everything needed to fully realize it. This includes iccha (tremendous will and energy), kriya (action), and jnana (the wisdom of how to deliver that action). “These are all aspects of the Divine, and they live within us. When the true sankalpa comes in, we awaken these three qualities of the Divine,” Miller says. “You don’t have to ask where you’ll find the will to do it. The energy and will is already there. The sankalpa informs us of the action we’re willing to take into the world.”

Two Types of Resolve

A sankalpa can take two forms. The first is what Miller calls “the heartfelt desire,” a statement that reflects your true nature. This type of sankalpa is far more all-encompassing than a New Year’s resolution, and requires no change or action. It is literally and simply a statement of who you are, such as “I am already whole, and already healed,” or “I am peace itself.” According to Miller, it doesn’t come from the intellectual mind. “The resolve comes from deep within us, directly out of the mystery of who we ultimately are. It then informs our mind of a particular direction that we need to take, or are taking in our life.”
A sankalpa can also take a second form—that of a specific intention or goal. Brenna Geehan, a certified ParaYoga instructor in the San Francisco Bay Area, explains, “When you discover your purpose, not everything happens all at once. To live your soul’s mission, you need to reach milestones.” Setting specific intentions can help you align your moment-to-moment choices with your heartfelt desire. Geehan suggests looking forward into the next year and asking yourself what specific things need to happen to move you forward on your path. Your specific sankalpa will describe what you need to do, and where you need to direct your energy, to make progress on your larger life goals.

How to Discover Your Sankalpa

Discovering your sankalpa is a process of listening. Your heartfelt desire is already present, waiting to be seen, heard, and felt. It’s not something you need to make up, and the mind doesn’t have to go wildly searching for it.
Miller describes three stages of the listening process delineated in the Vedanta tradition. The first, sravana, is the willingness to hear the message of the heartfelt desire. It can take courage to listen to the heart, and a quiet, settled mind—one cultivated through meditation—will best be able to hear this innermost call. The second state, manana, is the act of turning to and welcoming the messenger in. When you hear the call, you must be willing to sit with it, feel it, and deeply reflect on it. The final stage, nididhyasana, is the willingness to do what the heartfelt desire requires of you. “It will call you into action, into the world,” says Miller. “You must be willing to respond.”
What if you sit down to listen, and don’t hear anything in response? Or what if the answers you hear—new car, new job, better relationship—sound more like the endless desires of your ego, senses, and conditioned mind than like the wisdom of your heart?
Anne Douglas, a yoga therapist in Banff, Alberta, specializes in navigating her students through the sometimes difficult process of answering the question, “What do I really want?” She encourages students to simply start where they are. Douglas has found that any goal can be an entry point, including a typical New Year’s resolution. “Even a desire that might be interpreted as simple or shallow can lead you to the heart’s desire. It might arise out of conditioning, but if you trust the practice and keep following the heart’s desire, it will take you to the essence of your being.”
To get to that deeper yearning, work with whatever goal arises, but also ask yourself what’s underneath it. For example, one of the most common goals Douglas hears in our culture is, “I want to get fit” or “I want to lose weight.” When working with her students, she asks them to imagine how life will be, and how they think they will feel, as a result of losing weight and getting in shape. Is it a sense of self-love, physical well-being, or freedom? What is the feeling they are striving for? What is the longing in the heart that is pointing them in this direction?
Another common intention is to quit something, such as smoking, shopping, or eating meat. To investigate the heartfelt desire behind this kind of intention, ask yourself what desire that behavior is currently trying to satisfy. Are you seeking peace of mind, freedom from pain, or the feeling of being accepted? “See if you can find a deeper hunger, a longing that’s asking to be nourished,” Douglas encourages. That hunger may point you toward what the heart really yearns for. “If someone starts with, ‘I want to quit smoking,’ as they work with it, they’ll start to feel a deeper desire, such as, ‘I want to take care of my body.’ Even further down the road, the sankalpa might become, ‘I love my body,’ or even ‘I am love itself.’ It’s an evolution, but it still has that feeling of the initial intention to quit smoking.”

State the Sankalpa

It’s natural to identify a desire as “I want” and an intention as “I will” or “I won’t.” But these phrases lack the truth of the commitment that comes from heartfelt desire and connection to one’s dharma. “A sankalpa isn’t a petition or a prayer,” Miller says, “It is a statement of deeply held fact, and a vow that is true in the present moment.”
For this reason, your sankalpa—both the heartfelt desire and the specific intention—should be stated in the present tense. For example, rather than saying, “I want to be more compassionate,” your sankalpa might be, “Compassion is my true nature” or “I am compassion itself.” Rather than setting the intention, “I will not eat meat,” your specific sankalpa might be, “With compassion for my body and for other beings, I eat a vegetarian diet.” Stating your sankalpa in present tense acknowledges the tremendous will, energy, and truth that arrive with the discovery of your heartfelt desire. It also reminds you that whatever is required of you is already within you.

Plant the Seed of Your Sankalpa

The core practice of sankalpa is remembering. By bringing the statement to mind, you strengthen your resolve and honor your heartfelt desire. But simply reciting the sankalpa is not enough. “As soon as you say you want something, a part of you recognizes that you don’t have it,” Stryker explains. “By repeating what you want, you reinforce the belief that you don’t have it.” When the unconscious mind operates from a place of lack or perceived inadequacy, the energy that supports your resolve is weakened.
Stryker points to the Tripura Rahasya, a tantric text which teaches that the quality of the mind reciting the sankalpa determines its effect. To fully realize your resolve, the mind must shift from dualistic thinking to nondual awareness. This is why meditation is the most fertile ground for sankalpa practice. It returns the mind to a state of present moment wholeness. “The longer we are able to effortlessly rest in that place of oneness, the more rapidly we are able to fulfill our sankalpa,” explains Stryker. “The mind becomes a more powerful agent to help us fulfill our intentions.”
The most supportive state of mind for remembering your sankalpa is the direct experience that you are already open, timeless, and perfect—what nondualism describes as the state of pure being. “If that’s not in place, ego gets involved,” Miller says. “You will come at the intention from a place of ‘there’s something wrong with me that I need to fix.’ You must connect to the quality of being that is already complete and whole.”
One of the most powerful practices for finding this state and planting the seed of sankalpa is yoga nidra. While nidra means “sleep,” it is actually a process of awakening to your true nature. Yoga nidra systematically relaxes the body and mind and guides you into deep awareness. You are aware and awake, but you experience a disidentification from the body and mind. In this way, the confusion between prakriti and purusha dissolves, and you come to rest in the peace, wisdom, and love of your true nature. Anne Douglas explains, “In yoga nidra, we discover a profound level of openness. Our self-imposed limitations dissolve, and we are pure being.” When you recall your sankalpa in the waking state, it might trigger doubts or the ego’s striving. “When you recall your sankalpa in yoga nidra, the heartfelt desire arrives as a felt sense in the body-mind. It is absolutely alive and true in that moment.”

How to Nourish Your Resolve

Once you have identified and planted the seed of your sankalpa, you can begin the process of strengthening sankalpa shakti, the energy to take the action required by your resolve. According to Geehan, every choice you make either supports or undermines your resolve. This is true even for the decisions that don’t seem directly related to your specific intention. “Let’s say you’re aware that sugar disrupts your energy and sleep. But time and time again, you ‘forget’ this awareness and eat sweets anyway. Each time you do this, you reinforce the part of you that says ‘screw it’ to awareness and intention. You’re giving power to the part of you that goes against your consciousness.”
On the other hand, every conscious choice you make is an opportunity to strengthen sankalpa shakti. This is the basis for a ParaYoga practice called “the departure point.” The instructions are simple: pick something nonconstructive that you do on a regular basis and commit to not doing it for 40 days. Biting your nails, drinking coffee, watching television—it doesn’t matter what you choose, as long as it’s habitual. It could be related to your sankalpa, but it doesn’t have to be.
This might sound a lot like the typical New Year’s resolution, but the departure point practice isn’t ultimately about the habit you’re trying to break. When you come to that moment of impulse, instead of following your usual instinct, bring your sankalpa to mind. In this way, the habit becomes a reminder that points you back to your resolve.
In the space between the impulse to act and reciting your sankalpa, it’s important to pause and invite the mind to settle into a state of oneness. Enjoy a few mindful breaths, and find the pause between the breaths. “Take a moment to remember your true self-nature. In that state—a place of wholeness and unity, not a place of confusion or lack or even hope—remember your sankalpa,” Stryker says. This is the key to the departure point practice. “The sankalpa is not being reintroduced to a mind that thinks it doesn’t have what you think you want to have. It empowers the sankalpa in a completely different way.”
Even instances when you forget your intention can be transformed into support for your sankalpa. Anne Douglas uses the memory of these missed opportunities to prepare students for future choices. “Go back in time to a point where you lost it. Go back to that sensory feeling of compulsion, reimagine it, and recreate the moment.” Once you’re fully in that feeling, imagine not giving in to the habit. Pull up the power of your sankalpa, and let yourself feel the heartfelt desire in your whole body. “Then go back to remembering the feeling of compulsion. Surf back and forth, making the feeling of the heartfelt desire stronger each time.”
You can apply the same approach not just to the behavior you choose for the departure point practice but for all of your choices. Miller advises a daily review of your actions from the perspective of your resolve. For example, let’s say that your heartfelt desire is, “I am filled with divine compassion,” and your specific sankalpa is “In every encounter, I treat myself and others with kindness.” Looking back over your day, ask yourself: How was I unkind, mean-spirited, or hard-hearted? Conduct this review not with harsh self-criticism but with a sincere interest in seeing how it happened. What was the situation? What were your thoughts? How did it feel? What did you say and do? How did that feel?
Miller doesn’t refer to these missteps as failures, but simply “moving away from yourself.” The momentary lack of compassion isn’t who you are. “The sankalpa really describes who we are and how we move in the world when we’re in harmony with ourselves.” Life just happens to be the process of learning how to align with that true nature, which means we occasionally lose our way.
Once you see how you moved away from yourself, imagine how you could have responded. What might you have thought, said, and done that would be more consistent with your resolve? What would that have felt like? See yourself in action and feel it in your body. Envision this response until it feels as if you had actually done it. According to Douglas, this practice “helps dissolve the conditioning that keeps us from our dharma and from awakening to our true nature.”

The Key to Fulfilling Your Dharma

When you first begin to work with sankalpa, the practice can seem full of contradictions. You start by identifying what you want, but the only way to realize it is to acknowledge that you already are it, and already have it. You set specific goals, and you commit to breaking habits. But at every opportunity to act in line with these goals, you must first acknowledge that you are already perfect and whole.
According to Rod Stryker, this apparent contradiction is the essence of both sankalpa practice and nondual teachings. “It all goes back to this idea that each of us is both being and becoming. There’s the part of us, para atman, that is transcendent, inherently one, and doesn’t need anything. We also have a jiva atman, that part of us that comes into life with a purpose and a destiny and is always becoming.” Stryker explains that to fulfill your dharma, you must find a way to integrate these two seemingly opposite aspects of being. “It’s vital for happiness that you walk both paths simultaneously. Direct your energy with intention, but be mindful that your nature is unchanged whether you achieve your goals or not. Live as contentedly as possible in between the goal and realizing the goal.”

ABOUT Kelly McGonigal Kelly McGonigal, PhD, teaches yoga, meditation and psychology at Standford University. She is the editor in chief of the International Journal of Yoga Therapy, as well as the author of Yoga for Pain Relief and The Willpower Instinct.

http://yogainternational.com/article/view/how-to-create-a-sankalpa 

5 Yoga Poses for IBS (Irritable Bowel Syndrome)

At best an IBS episode can be uncomfortable; at worst it’s debilitating and embarrassing. Thankfully, yoga offers some simple solutions.

BY Kelly McGonigal
When something doesn’t feel right in your gut, it’s usually a sign that something isn’t right in your life. Gut feelings can be a message from txhe brain as much as from the belly. If you are one of the many people who suffer from irritable bowel syndrome (IBS), this message manifests as more than an occasional discomfort. It is a chronic experience of abdominal pain and digestive distress that reflects the intimate link between the mind and the body. But take heart—yoga can relieve your symptoms by reducing stress and teaching you how to listen to your body.

Understanding IBS

IBS is one of the most common health conditions, affecting as many as 45 million people in the United States.

IBS has the unusual distinction of being both one of the most common health conditions—affecting as many as 45 million people in the United States—and the condition you’re least likely to talk about. Who wants to describe the cycles of bloating, gas, constipation, and diarrhea? Or admit to feeling at the mercy of an unpredictable and uncooperative digestive tract? IBS has also long been a bit of a medical mystery. The symptoms suggest a problem in the digestive tract, but people with IBS show no physical damage to their stomach, intestines, or colon.
Instead, the problem seems to lie in how the nervous system communicates with the digestive tract. Your brain and gut are intricately linked—you might even say that the gut is where the mind and the body meet. Your digestive tract contains hundreds of millions of nerve cells that receive a constant barrage of signals about the state of your body, thoughts, and emotions. This makes your gut highly responsive to changes in your well-being, both physical and emotional.

The problem of IBS seems to lie in how the nervous system communicates with the digestive tract.

Some experts believe IBS is caused by a disruption of normal brain–gut interactions. For people with IBS, the nerves of the digestive system become oversensitive. The digestive tract overreacts to food, stress, and other demands on your body and mind. Along with these digestive symptoms, people with IBS tend to suffer from high levels of anxiety. It is currently unknown whether the chronic digestive problems create chronic anxiety, or whether heightened levels of stress and worry trigger heightened gut sensitivity. But findings linking the gut and the brain help chart a clearer path to healing. To gain freedom from IBS, you need to reduce stress, get comfortable with discomfort, discover your symptom triggers, and restore normal function of the digestive tract.
Yoga can be an important part of each step. Two clinical studies—one by researchers at the All India Institute of Medical Sciences in New Delhi in 2004, and the other by researchers at the University of British Columbia in 2006—have shown that daily practice of basic yoga postures with mindful breathing can reduce both the emotional and the physical symptoms of IBS. You can create your own healing yoga practice by following a few simple guidelines and trying the following sequence of postures.

How Yoga Can Help IBS

Stress is one of the most common triggers of IBS symptoms. Yoga can help you shut down stress by calming the nervous system—and, in the process, calm your irritated digestive system. For the best results, choose postures that are accessible, not overly ambitious. You don’t want to struggle to squeeze your body into postures that are more painful than peaceful. Make steady, smooth breathing the focus of your practice; if your breathing is strained, it will reinforce your stress and symptoms. Finally, be sure to include a relaxation pose at the end of your practice, and even consider starting your practice with relaxation. This can send a clear signal to your body and mind that it is time to slow down, let go, and shift toward a healing state.
Yoga can also help you tolerate uncomfortable sensations. If you have IBS, you have probably learned to recognize the first signs of an episode. You may be vigilant for any change in sensation in your belly and gut—the pressure of bloating or the first twinge of cramping that warns you things might quickly get worse. Unfortunately, anxiety about gut feelings can actually intensify your symptoms. But if you breathe and stay with the sensation, your body learns to relax, even with intense feelings. You can learn to be with your symptoms in the same accepting mindful way that you stay with the sensations of a yoga pose. This can profoundly change your experience of the pain and keep a mild episode from becoming severe.

Yoga can relieve your IBS symptoms by reducing stress and teaching you how to listen to your body.

Yoga can even help you prevent episodes altogether by making you aware of what makes your symptoms worse. From specific foods to caffeine, alcohol, or sleep deprivation, every IBS sufferer has triggers they can learn to avoid. Yoga is a perfect training ground for cultivating a heightened awareness of cause and effect in your body that carries over to choices off the yoga mat. With time, you will find yourself having stronger insights into what is healing, and what is harmful, to your body. You will find yourself wanting to do what is good for your body, and less attracted to what makes your symptoms worse.

A well-sequenced yoga practice will send gentle pulses of compression and stretch to sensory receptors along the digestive tract, soothing your IBS.

Finally, yoga may help restore normal motility of the gut. When you have IBS, the contractions of your intestines may be slowed to the point of constipation or spasming to the point of diarrhea. Some yoga poses, like seated twists or prone backbends, put gentle pressure on the abdominal organs. Others, like side bends and reclining twists, release tension around the abdomen. A well-sequenced yoga practice will send gentle pulses of compression and stretch to sensory receptors along the digestive tract. This combination of pressure and release is believed to help balance the contractions of the gut, whether getting things moving or slowing things down.

The Sequence

The following sequence will help reduce stress, release tension in the abdomen, and support general digestive health. It can ease discomfort during your milder symptoms and help prevent future episodes.
You can practice this sequence on its own or following a series of warm-ups and standing poses. As you hold each posture, stay with the sensations of your body and breath. Use the least amount of effort needed to hold the postures with integrity. Remind yourself in each pose to release any unnecessary tension throughout the body.

Parighasana (gate pose)

From tall kneeling, stretch your right leg out to the right, heel on the ground, foot flat, toes reaching to the floor. Inhale and lift your left arm up; exhale and lean your torso over the right leg. Rest your right hand on a block, the floor, or your shin. Reach through the left arm and hand with clear intention, noticing how this gesture increases the stretch in the left side of your body. Feel the breath in the left rib cage, waist, and belly. Choose a position for the head and neck that feels least strained, and remember to relax your face, softening your forehead, eyes, mouth, and jaw.
Stay in the pose for 5 to 10 breaths, then repeat on the other side. After practicing this posture on both sides, return to kneeling. Place your hands on your side ribs, and feel the movement of the breath under your hands. Inhale and exhale patiently and fully, letting your rib cage expand and contract.

Ardha matsyendrasana (half-seated spinal twist)

Come into a seated position, extend your left leg and cross your right leg on top, planting the foot flat on the ground next to your left knee. Then bend your left knee and bring the left foot to the outside of the right hip. Sit evenly on both hips and lengthen up through your spine. Slowly turn your torso toward the right leg. You can hug the right knee with your left arm, or bring the left elbow across the right thigh and press the outer thigh into the upper arm. As you exhale, slowly draw your navel toward your spine to help press the breath out smoothly. You may find that you can twist a bit more with each exhalation, but do not force or strain.
If this twist feels too compressive, try twisting in the opposite direction—to your left, away from the top leg. This version of the pose gives a little more space for the abdomen to relax and for the belly to breathe.
Hold for 5 to 10 breaths, then switch sides.

Jathara parivritti (reclining abdominal twist)

Lie down on your back with both legs straight. As you exhale, bend your right leg and hug it in to your belly. Pause here for a couple of breaths. Then take the right leg across your body, rolling to your outer left thigh and hip. Reach your right arm back, extending straight out from the shoulder, palm up. Let your right shoulder blade come off the ground, so that the spiral of the posture moves all the way from your legs through your pelvis, spine, ribs, and chest. If the pose feels too intense, consider placing a blanket or other support underneath the right knee and/or right arm. As you rest in the pose, feel the breath stretching the lower belly, side waist, and chest from the inside out.
Hold for 5 to 10 breaths, then return to lying on your back. Repeat on your left side.

Salamba setu bandhasana (supported bridge pose)

Place a bolster, a stack of firm blankets, or a block underneath your hips and lie on your back. Make sure the support is under your sacrum and pelvis, not your lower back or ribs. Slide your legs out straight, and relax your arms by your side, palms up. If you have a strap, loop it around the mid-thighs to support your legs in place. The strap should be tight enough for you to completely relax the effort in your legs, but not so tight that the legs are squeezed together. If you don’t have a strap, you can place the soles of your feet against a wall to provide more support for your legs.
Stay in this posture for at least 10 breaths, and up to five minutes. As you hold the posture, bring your awareness to your belly. Imagine that you are inhaling and exhaling through your navel, the breath moving into and through any tension in your abdominal organs. Sense the tension dissolving with each breath. When you come out of the posture, rest for 5 to 10 breaths lying on your back, hands on your belly.
If this posture is not comfortable, or you do not have props available, consider another gentle inversion, viparita karani (legs-up-the-wall pose).

Ananda balasana (happy baby pose)

Lie on your back, hug your knees into your chest, and take a breath or two, feeling your back relax into the support of the ground. Then let your knees drop wide apart, and reach the soles of your feet toward the ceiling. Keep your legs bent, with your feet directly over your knees. Hold on to the big toes or the sides of your feet. Relax into the pose, without trying to pull yourself deeper into it. Let the arms be straight, shoulder blades dropping to the ground. Relax the weight of your hips, lower back, and ribs, and feel the stretch in your groin and hips. Let the movement of your breath and belly fill the open space between your legs. Stay here for 10 breaths.
If this posture is too intense a stretch for your hips, practice supta baddha konasana (reclining bound angle pose) instead.
After you complete this sequence, rest in shavasana (corpse pose). Practice slow abdominal breathing, allowing the belly to rise and expand as you breathe in, and sink as you breathe out. Place your hands on your lower belly. Let this gesture be a comfort, reminding you of your deep desire to take care of yourself. If you have any discomfort in your abdomen, imagine the breath moving into and through the pain. Let the breath lead you into a state of deep rest and healing.

ABOUT Kelly McGonigal Kelly McGonigal, PhD, teaches yoga, meditation and psychology at Standford University. She is the editor in chief of the International Journal of Yoga Therapy, as well as the author of Yoga for Pain Relief and The Willpower Instinct.

http://yogainternational.com/article/view/5-yoga-poses-for-ibs-irritable-bowel-syndrome 

Θεραπεύοντας μια σχέση ή μια επώδυνη κατάσταση

Η τελετή αυτή είναι ένα πανίσχυρο θεραπευτικό εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε επώδυνη κατάσταση: ασθένεια, σχέση ή κατάσταση στην οποία υπάρχει ανάγκη να αποκτήσετε συναίσθηση δύσκολων συναισθημάτων για να τα αγκαλιάσετε, έτσι ώστε να μεταμορφωθούν. Αυτή η διαδικασία αποτελεί τη βάση κάθε θεραπευτικής αντιμετώπισης. Προτού ξεκινήσετε, επιλέξτε ένα συγκεκριμένο θέμα της ζωής σας, ένα δύσκολο θέμα που θέλετε να θεραπεύσετε: τη σχέση, το σώμα, τη σεξουαλικότητά σας.

Σκοπός
Η θεραπεία μιας επώδυνης κατάστασης ή σχέσης.
Η μεταμόρφωση δύσκολων συναισθημάτων.
Η ανεύρεση ισορροπίας και συγκρότησης σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής

Προετοιμασία
· Θα χρειαστείτε μία ώρα, στο διάστημα της οποίας θα είστε μόνοι και ανενόχλητοι.
· Προετοιμάστε τον ιερό χώρο σας, ανάψτε ένα κερί, κάψτε λιβάνι ή αρωματίστε το χώρο σας με αιθέρια έλαια που καταπραΰνουν τις αισθήσεις
· Είναι ένα τελετουργικό που μπορείτε να το κάνετε μόνοι ή με κάποιον άλλο/η, με ή χωρίς μουσική.
 

Εφαρμογή 
· Καθίστε άνετα στο πάτωμα ή σε μια καρέκλα. Τα πόδια πρέπει να είναι παράλληλα, μην τα σταυρώνετε. Η πλάτη πρέπει να στηρίζεται καλά.
· Ξεκινήστε με το Χαιρετισμό της Καρδιάς
· Σηκώστε τα χέρια σας απαλά και ακουμπήστε το δεξί χέρι στο δεξιό μηρό και το αριστερό χέρι στον αριστερό μηρό.
· Χαλαρώστε το σώμα σας, κλείστε τα μάτια και, για μερικά λεπτά, αναπνέετε βαθιά. Όταν βρεθείτε σε κατάσταση ήρεμης χαλάρωσης, στρέψτε τη δεξιά παλάμη προς τα πάνω.
· Συγκεντρώστε την προσοχή σας στις δύσκολες στιγμές της σχέσης σας ή στις αρρώστιες που περάσατε ή σε οποιαδήποτε κατάσταση θέλετε να θεραπεύσετε. Στα επόμενα λεπτά, αφήστε να περάσουν αναμνήσεις, συναισθήματα, εικόνες και σκέψεις. Όλα αυτά μπορεί να έρχονται από εποχές που νιώθατε ματαίωση, που δεν είχατε δει ή είχατε παρεξηγήσει. Ή μπορεί να ήταν στιγμές αποχωρισμού, λαχτάρας ή ανικανοποίητης επιθυμίας.

 Δείτε τις συγκεκριμένες καταστάσεις. Συνεχίστε να αναπνέετε βαθιά. 

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να αποδεχτεί στο εδώ και τώρα τα δύσκολα συναισθήματα που τυχόν αναδύονται. Δεχτείτε τα χωρίς να τα διώχνετε ή να τα πολεμάτε. 
Πρόκειται να δημιουργήσετε θεραπευτική ενέργεια, γι’ αυτό και αυτό που χρειάζεται θεραπεία είναι καλό να εκδηλώνεται. 
Φανταστείτε πως φέρνετε όλες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, μία προς μία, στο δεξί σας χέρι, και τις αφήνετε εκεί να αναπαυθούν. 
Αφήστε τες να συγκεντρωθούν εκεί.

· Τώρα αναρωτηθείτε: «Τι έμαθα από αυτές τις εμπειρίες; Πώς με μεταμόρφωσαν;» Θυμηθείτε πως, συχνά, οι πιο δύσκολες περίοδοι είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι. Μπορείτε να βρείτε θετικά αποτελέσματα σ’ αυτές τις εμπειρίες όπως ότι διδαχτήκατε την υπομονή, τη συμπόνια, την ορθή κρίση;
· Τώρα, απομακρύνεται την προσοχή σας από το δεξί χέρι και συγκεντρώστε τη στο αριστερό. Τοποθετήστε το αριστερό χέρι στο αριστερό γόνατο με την παλάμη ανεστραμμένη.
· Φέρτε στη συνείδησή σας όλες τις θετικές εμπειρίες από αυτό το κομμάτι της ζωής σας: περιόδους που νιώθατε ότι οι άλλοι, σάς αγαπούν και σας προστατεύουν, που νιώθατε άνετα, υγιείς, ευτυχισμένοι και θεραπευμένοι. Δείτε ξεκάθαρα, τώρα, αυτές τις στιγμές. Αν δεν βλέπετε εικόνες, σκεφτείτε με το νου σας ή νιώστε στο σώμα σας πώς ήταν και ξαναζήστε τες στο εδώ και τώρα.
· Τώρα, φέρτε όλες αυτές τις στιγμές στο αριστερό σας χέρι και μαζέψτε τες εκεί. Αναρωτηθείτε: «Τι έμαθα από αυτές τις εμπειρίες; ΙΙώς με μεταμόρφωσαν; Προσπαθήστε να ακούσετε ξεκάθαρες απαντήσεις. Ίσως νιώσετε να παίρνετε κουράγιο, εμπιστοσύνη προς τον εαυτό, δύναμη για λήψη πρωτοβουλιών, άνοιγμα καρδιάς, παράδοση στην αγάπη. Ότι κι αν είναι αυτό που έρχεται, νιώστε το, ακούστε το και μάθετε από αυτό.
· Απομακρύνεται την προσοχή σας από το αριστερό χέρι και πάρτε βαθιά αναπνοή. Σιγά, σιγά και αναπνέοντας βαθιά, αρχίστε να πλησιάζετε τα δύο χέρια. Όταν το ένα αγγίξει το άλλο, σχηματίστε ένα κύπελλο Τη στιγμή που τα δύο χέρια αγγίζονται, θα σας εμφανιστεί ένα σύμβολο. Μπορεί να είναι μια εικόνα, ένα σχήμα, μια ενεργειακή αίσθηση, ένα απροσδόκητο άγγιγμα, ένα χρώμα. Ό,τι κι αν είναι κρατήστε το στα χέρια σας. Αυτό το σύμβολο αντιπροσωπεύει τη θεραπεία αυτής της πλευράς της ζωής σας.
· Κρατήστε, για μερικά λεπτά, το σύμβολο και νιώστε την ενέργεια που συγκεντρώνει για σας. Αναπνεύστε βαθιά. Μείνετε μαζί του.
· Σταδιακά μεταφέρτε το στην κοιλιά σας, τοποθετώντας πανω της τα χέρια σας. Αφήστε τη θεραπευτική ενέργεια να μεταφερθει εκεί καθώς τοποθετείτε μέσα της το σύμβολο. Από δω και στο εξης αυτό το σύμβολο θα είναι ένα απόθεμα θεραπευτικής ενέργειας που μπορείτε να το χρησιμοποιείτε κάθε φορά που το χρειάζεστε.
· Τελειώστε με το Χαιρετισμό της Καρδιάς.

Υποδείξεις 

Η τελετή αυτή είναι μια διαδικασία που δεν πρέπει να εκτελεστεί γρήγορα. Εκτελέστε την με την ησυχία σας, αναπνέετε αργά, βαθιά και χωρίς πίεση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το σύμβολο θα εμφανιστεί είτε αμέσως ή μετά τη δεύτερη ή τρίτη φορά. Αν το εσωτερικό σας μάτι δεν βλέπει τίποτε, μπορείτε να μείνετε σε εντυπώσεις ή σκέψεις. Σκέψεις και αισθήσεις είναι εξίσου αποδοτικές.
Μπορεί, κατά τη διάρκεια της τελετής, να θέλετε να παίζει κάποια απαλή, διακριτική μουσική. Αυτό θα σας βοηθήσει να συγκεντρωθείτε και να μην αφαιρείστε από σκέψεις που δεν έχουν σχέση με τη διαδικασία.
Αν θέλετε, μπορείτε να μοιραστείτε την εμπειρία με το ταίρι σας τι συνέβη, τι μάθατε από τις δύσκολες και τις όμορφες εμπειρίες. Μιλήστε του/της για τις εντυπώσεις σας από το σύμβολο.
Αν θέλετε, μπορείτε να καταγράψετε τις εντυπώσεις σας από το τελετουργικό και το σύμβολο στο ημερολόγιό σας.
Την υπόλοιπη ημέρα, κρατήστε στη σκέψη σας το σύμβολο. Ζωγραφίστε το σε ένα κομμάτι χαρτί και βάλτε το στο γραφείο ή στο βωμό σας.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του τελετουργικού αυξάνονται αν το επαναλαμβάνετε καθημερινά για μία εβδομάδα.

http://pulseoflove.blogspot.gr/2014/08/blog-post_17.html?spref=fb

Κάντε επανεκκίνηση στους νευρώνες του εγκεφάλου σας.....!!!!!!!

Κάντε επανεκκίνηση στους νευρώνες του εγκεφάλου σας.....!!!!!!!!

Ο τρόπος που νιώθουμε, αντιδρούμε και στεκόμαστε απέναντι στα πράγματα δεν αποτελεί κομμάτι του DNA μας. Ένα νέο παρακλάδι της νευροεπιστήμης μάς πληροφορεί ότι μπορούμε να μεταμορφώσουμε ριζικά το συναισθηματικό μας κόσμο, αρκεί να συνδέσουμε σωστά τα… εγκεφαλικά μας δίκτυα.

Focus στο νου

Ο κλάδος που μελετά τη σχέση εγκεφάλου-συναισθημάτων ονομάζεται συναισθηματική νευροεπιστήμη. Ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους της είναι ο νευροεπιστήμονας και καθηγητής ψυχολογίας Ρίτσαρντ Ντέιβιντσον. Στο νέο του μπεστ σέλερ The Emotional Life of your Brain (Η συναισθηματική ζωή του εγκεφάλου σου, εκδ. Α Plume Book) για πρώτη φορά μαθαίνουμε πώς γεννιούνται οι συναισθηματικές μας αντιδράσεις με γνώμονα όχι την ψυχολογία αλλά τους εγκεφαλικούς νευρώνες μας.

Κάθε άνθρωπος έχει ένα συγκεκριμένο συναισθηματικό προφίλ. Σε αντίθεση με τη συναισθηματική μας κατάσταση, δηλαδή την αντίδρασή μας σε κάτι που συμβαίνει, η οποία τις περισσότερες φορές διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα, ή τη διάθεση που μας ακολουθεί ώρες, ακόμα και μέρες, το «συναισθηματικό στυλ», κατά τον Ντέιβιντσον, είναι αυτό που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Είναι ο πυρήνας του συναισθηματικού μας κόσμου και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελείται από έξι κατηγορίες. Ανάλογα με το πού βρισκόμαστε στην κλίμακα της καθεμίας (π.χ. είμαστε πολύ, λίγο, ελάχιστα προσαρμοστικοί) προκύπτει το πώς νιώθουμε, σκεφτόμαστε και αντιδρούμε.

Οι 6 αποχρώσεις των συναισθημάτων

Στη συνέχεια αναφέρονται οι έξι πυλώνες που διαμορφώνουν το «συναισθηματικό στυλ» της προσωπικότητάς μας και οι περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες ελέγχουν καθέναν από αυτούς.

Ευελιξία : Πόσο αργά ή γρήγορα επανακάμπτουμε ύστερα από μια δυσκολία. Όταν μας συμβεί κάτι δυσάρεστο, απλώς ξαναμαζεύουμε τις δυνάμεις μας και ριχνόμαστε στη μάχη ή βουλιάζουμε στον αρνητισμό και την παραίτηση; Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό καθορίζεται από τα σήματα που ανταλλάσσουν ο προμετωπιαίος φλοιός και η αμυγδαλή του εγκεφάλου μας.

Οπτική : Για πόσον καιρό μπορούμε να διατηρήσουμε ένα θετικό συναίσθημα; Το παραπάνω επηρεάζεται από το κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, βασικό για το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου.

Κοινωνική διαίσθηση : Η ικανότητα που διαθέτουμε να λαμβάνουμε μηνύματα από τους γύρω μας. Μπορούμε να διαβάσουμε τη γλώσσα του σώματος και από τον τόνο της φωνής τους να καταλάβουμε τι σκέφτονται ή αντίθετα oι αντιδράσεις των άλλων μας μπερδεύουν; Υπεύθυνη γι’ αυτό το χαρακτηριστικό είναι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στην αμυγδαλή και την ατρακτοειδή περιοχή του εγκεφάλου.

Αντίληψη για το σώμα : Έχουμε επίγνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, ακούμε το σώμα μας όταν μας μιλάει ή μήπως δεν έχουμε ιδέα για το τι συμβαίνει στο κεφάλι μας; Το «χάρισμα» αυτό καθορίζεται από την ικανότητα του νησιωτικού φλοιού του εγκεφάλου να ερμηνεύει τα σήματα από τα σπλαχνικά όργανά μας.

Προσαρμοστικότητα : Το πόσο καλοί είμαστε στο να ελέγχουμε και να προσαρμόζουμε τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις ανάλογα με την περίσταση καθορίζεται από τη δραστηριότητα στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου.

Προσοχή : Η δυναμική με την οποία μπορούμε να αφοσιωθούμε σε κάτι. Το κλειδί γι’ αυτό το χαρακτηριστικό είναι και πάλι ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντσον, δεν υπάρχει ιδανικό «συναισθηματικό στυλ» (Στο βιβλίο του ο συγγραφέας έχει συμπεριλάβει αναλυτικά τεστ που αποκαλύπτουν την… ακριβή επίδοσή μας σε όλα τα προηγούμενα. Ωστόσο, ακόμα και αν δεν τα κάνουμε, μπορούμε μέσα από τη γνώση που έχουμε για τον εαυτό μας να καταλάβουμε περίπου πώς λειτουργούμε).

Το πού ακριβώς βρισκόμαστε στην κλίμακα της καθεμίας από τις έξι κατηγορίες μπορεί να μας ευνοεί ή όχι σε διαφορετικούς τομείς της ζωής μας. Για παράδειγμα, κάποιος που δεν έχει αναπτυγμένη την ικανότητα της κοινωνικής διαίσθησης ευνοείται σε πιο μοναχικά επαγγέλματα, όπως εκείνο του προγραμματιστή Η/Υ. Το ερώτημα βέβαια είναι αν το «συναισθηματικό στυλ» είναι κάτι με το οποίο γεννιόμαστε ή είναι δυνατό να διαμορφωθεί στην πορεία της ζωής μας.

Restart στους νευρώνες;

Οι έρευνες έχουν δείξει ότι πράγματι τα παιδιά έρχονται στον κόσμο με συγκεκριμένο «συναισθηματικό στυλ», το οποίο καθορίζεται από τα γονίδια που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους. Ωστόσο ο ειδικός υποστηρίζει ότι ο γενετικός παράγοντας θα επηρεάσει το τελικό συναισθηματικό μας προφίλ μόνο 20%-60%. Ενώ το περιβάλλον και οι εμπειρίες μας θα αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα σε αυτό. Ακόμα όμως και αν πορευόμαστε στην ενήλικη ζωή μας με ένα συγκεκριμένο «συναισθηματικό στυλ», αυτό δεν σημαίνει ότι θα το έχουμε για πάντα.

«Το παλιό δόγμα της νευροεπιστήμης ότι ο ενήλικος εγκέφαλος έχει καθορισμένη μορφή και λειτουργία είναι λανθασμένο» λέει χαρακτηριστικά ο Ντέιβιντσον. Και σε αυτό το σημείο μπαίνει στο ΠΑΙΧΝΊΔΙ η λεγόμενη νευροπλαστικότητα, η ικανότητα του μυαλού μας να αλλάζι συνήθειες και δραστηριότητα ανάλογα με τις εμπειρίες, τις σκέψεις και τις προθέσεις μας. Με λίγα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να εκπαιδεύσουμε τους νευρώνες του εγκεφάλου μας ώστε να μπορέσουμε να τροποποιήσουμε τους έξι παράγοντες του «συναισθηματικού μας στυλ».

Για αρχή θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι πολύ απλό. Να αυξήσουμε για μια εβδομάδα τις ευχάριστες δραστηριότητες: μια βόλτα με ποδήλατο, μια αισιόδοξη ταινία, έναν καφέ με την καλύτερή μας φίλη. Όσο απλά και αν ακούγονται τα παραπάνω, στο τέλος των 7 ημερών θα έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε τα θετικά μας συναισθήματα. 

Θα έχουμε επέμβει δηλαδή σε συγκεκριμένα δίκτυα του εγκεφάλου και θα τα έχουμε επαναπρογραμματίσει. Ο ίδιος προτείνει τις παρακάτω ασκήσεις για κάθε κατηγορία.Οι περισσότερες βασίζονται στις αρχές του «διαλογισμού της επίγνωσης» (mindful meditation).

Ευελιξία : Για να ενισχύσουμε αυτό τον τομέα, μας προτείνει να ακολουθήσουμε ένα είδος διαλογισμού της θιβετιανής βουδιστικής παράδοσης, το οποίο ονομάζεται tonglen, δηλαδή «παίρνω και εισπράττω». Η συγκεκριμένη άσκηση θα αυξήσει την ικανότητά μας να συμπάσχουμε με τους άλλους, τη λεγόμενη ενσυναίσθηση.

Για 10’, τέσσερις φορές την εβδομάδα, φέρτε στο μυαλό σας κάποιον για τον οποίο γνωρίζετε ότι περνάει άσχημα, τον άνεργο φίλο σας, το συνάδελφο που αντιμετωπίζει προβλήματα, και σε κάθε εισπνοή υποθέστε ότι παίρνετε μέσα σας τα αρνητικά του συναισθήματα. Σε κάθε εκπνοή φανταστείτε ότι τα συναισθήματα αυτά μετατρέπονται σε συμπόνια, η οποία βοηθάει τον άνθρωπο αυτό να ξεπεράσει τα προβλήματά του. Η παραπάνω άσκηση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε όσους θεωρούν ότι ξεπερνούν πολύ εύκολα μια δυσάρεστη κατάσταση, χωρίς να της δίνουν τη σημασία που πρέπει.

Αν πάλι θεωρείτε ότι ξοδεύετε περισσότερο χρόνο σε κάθε δυσκολία, ο ειδικός προτείνει κάτι απλό: κάθε φορά που συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, απομακρυνθείτε από την… εμπόλεμη ζώνη. Είχατε μια διαφωνία με τον/τη σύντροφό σας; Φύγετε για λίγο από το σπίτι, σβήστε από το μυαλό σας το χώρο στον οποίο συνέβη το περιστατικό. Όταν επιστρέψετε όλα θα είναι καλύτερα.

Οπτική : Με ποιον τρόπο θα διατηρήσουμε τα θετικά συναισθήματα για μεγαλύτερο διάστημα και κυρίως πώς θα αυξήσουμε το σύνδεσμο ανάμεσα στον προμετωπιαίο φλοιό και το κοιλιακό ραβδωτό στρώμα, τη βάση για τη γέννηση θετικών συναισθημάτων στον εγκέφαλο; Ο Ντέιβιντσον προτείνει την «τεχνική της ευζωίας» η οποία αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια στην Ιταλία. Κάθε μέρα για μία εβδομάδα κάντε τις παρακάτω τρεις ασκήσεις:

1.Καταγράψτε ένα θετικό χαρακτηριστικό του εαυτού σας και ένα κάποιου ανθρώπου με τον οποίο έρχεστε συχνά σε επαφή. Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία τρεις φορές την ημέρα.

2.Προσπαθήστε να εκφράζετε συχνά την ευγνωμοσύνη σας με πηγαία «ευχαριστώ». Κάθε βράδυ σημειώνετε τις στιγμές μες στην ημέρα κατά τις οποίες νιώσατε ότι είχατε μια ειλικρινή επαφή με κάποιον.

3.Βρείτε ευκαιρίες για να πείτε καλά λόγια στους άλλους. Μια δουλειά που έγινε σωστά από κάποιο συνάδελφο, το καινούριο φόρεμα της κολλητής σας θα μπορούσαν να είναι μια καλή αφορμή.

Κοινωνική διαίσθηση : Πώς θα γίνουμε πιο ανοιχτοί και δεκτικοί στους άλλους και σε όσα συμβαίνουν γύρω μας; Ο ειδικός προτείνει: «Όταν είστε σε δημόσιο χώρο παρατηρήστε τη γλώσσα του σώματος όσων βρίσκονται γύρω σας. Προσπαθήστε να μαντέψετε για τι πράγμα μιλάνε. Επιπλέον δώστε προσοχή στις εκφράσεις που παίρνουν οι φίλοι και οι γνωστοί σας όταν συζητούν για συγκεκριμένα θέματα, καθώς και στον τόνο της φωνής τους».

Αντίληψη για το σώμα : Το να μπορούμε να νιώσουμε και κατ’ επέκταση να ελέγξουμε τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας είναι σημαντικό τόσο για την υγεία όσο και για τις σχέσεις μας με τους άλλους. Αν η αντίληψή μας αυτή είναι μειωμένη σημαίνει, για παράδειγμα, ότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως το τσούξιμο στα μάτια μας ίσως είναι ένδειξη πυρετού. Από την άλλη, η τάση να αναλύουμε εξονυχιστικά όλα τα σήματα που μας στέλνει το σώμα μας ενδέχεται να μας κάνει υποχόνδριους, να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού, να δυσκολέψει την καθημερινότητά μας.

Πώς θα ενισχύσουμε την αυτογνωσία μας; Η λύση και σε αυτή την περίπτωση, κατά τον ειδικό, είναι ένα είδος διαλογισμού: Επιλέξτε μια ώρα μέσα στην ημέρα που νιώθετε ξεκούραστοι. Σταθείτε όρθιοι, συγκεντρωθείτε στην αναπνοή και στις αισθήσεις σας, κι αν καταλάβετε πως αφαιρείστε, εστιάστε και πάλι στην αναπνοή σας. Όταν θα έχετε επαναλάβει πολλές φορές αυτή τη διαδικασία, θα μπορείτε, χωρίς προσπάθεια, να αντιλαμβάνεστε τι λειτουργεί σωστά και τι λάθος σε ολόκληρο το σώμα σας.

Προσαρμοστικότητα : Για να μπορούμε να ρυθμίζουμε τα συναισθήματά μας, ο Ντέιβιντσον προτείνει μια απλή τεχνική: «Για να αντιληφθείτε ποια είναι τα γεγονότα που σας προκαλούν έντονες αντιδράσεις, φτιάχνετε συχνά μια λίστα με περιστατικά ή συμπεριφορές (που συνέβησαν μέσα στην ημέρα ή την εβδομάδα). Κάποια στιγμή που θα έχετε χρόνο, σκεφτείτε αυτά τα γεγονότα και τις συμπεριφορές αναλυτικά, αφιερώνοντας τουλάχιστον 15’. Ταυτόχρονα θα πρέπει να αναπνέετε βαθιά. Σταματήστε να σκέφτεστε όταν φτάσετε σε μια κατάσταση απόλυτης ηρεμίας».

Προσοχή : Για να ενισχύσουμε λοιπόν τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου που ευθύνεται για τη συγκέντρωση, μπορούμε να κάνουμε την εξής άσκηση: Κάθε μέρα, επί 10’, καθίστε σε ένα ήσυχο μέρος του σπιτιού με τα μάτια ανοιχτά. Εστιάστε την προσοχή σας και το βλέμμα σας σε ένα αντικείμενο. Αν αρχίσετε να αφαιρείστε και να σκέφτεστε άλλα πράγματα, στρέψτε πάλι την προσοχή σας σε αυτό το αντικείμενο. Κάντε τη συγκεκριμένη άσκηση καθημερινά. Αν αισθανθείτε ότι μπορείτε να μείνετε συγκεντρωμένοι για παραπάνω από 10’, αυξήστε σταδιακά το χρόνο, περίπου κατά 10’ το μήνα. Συνεχίστε να κάνετε το ίδιο μέχρι η άσκηση να διαρκεί περίπου μία ώρα.

Όλες οι παραπάνω ασκήσεις αλλάζουν τον εγκέφαλό μας με όπλο τον ίδιο μας το νου. «Εμπνευσμένες είτε από πανάρχαιες παραδόσεις είτε από σύγχρονες ψυχιατρικές τεχνικές, αυτό που κάνουν είναι να μεταβάλλουν τα νευρικά συστήματα που αποτελούν τη βάση για καθένα από τα έξι «συναισθηματικά στυλ» επισημαίνει ο επιστήμονας. Η διαδικασία να αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε και αντιδρούμε σε ό,τι μας συμβαίνει δεν είναι και τόσο απλή.

Απαιτείται βαθιά σκέψη και γνωριμία με τον εαυτό μας, συστηματική ενδοσκόπηση και αποφασιστικότητα, ώστε να μπορέσουμε να επέμβουμε οι ίδιοι στα δίκτυα του εγκεφάλου μας, προκειμένου να μεταβάλουμε συνήθειες και πράγματα που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο για χρόνια. Ωστόσο και μόνο η σκέψη ότι μπορούμε να αλλάξουμε σε τέτοιο βαθμό τον εαυτό μας είναι κάτι περισσότερο από αισιόδοξη. 

«Το άτομο που είστε σήμερα δεν χρειάζεται να είναι το ίδιο με εκείνο που θα είστε ΑΎΡΙΟ» συμβουλεύει ο Ντέιβιντσον, κι εμείς δεν έχουμε παρά να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του.

Μαρία Πατούχα

Πηγή

http://thesecretrealtruth.blogspot.com